Met de kredietcrisis is het zichtbaar geworden hoe het neoliberale project op zijn grenzen stuit. Reorganisaties van talloze maatschappelijke sectoren – waaronder de geestelijke gezondheidszorg - voltrokken zich binnen het paradigma van dit project. Nu het failliet daarvan aan het licht treedt, wordt het tijd om ons opnieuw te bezinnen op mens, organisatie en maatschappij.
In deze bijdrage wordt de tendens die zichtbaar aan het worden is om psychotherapie in economische termen te legitimeren en het als een product te beschouwen tegen het licht gehouden. Besproken wordt hoe de samenleving in het algemeen vanaf de zestiger jaren in het teken is komen te staan van een economische mensopvatting, gekenmerkt door zowel een grote mate van individuele vrijheid als een toename van externe controle, waarbij menselijke relaties in toenemende mate in een consumptie- en productieverhouding zijn gekomen. Ook psychotherapeuten zijn, onderhevig aan diezelfde tijdgeest, geneigd hun eigen activiteit in deze termen te beschrijven en te begrijpen. De vraag is evenwel of hiermee niet een kernwaarde – het tegemoet treden van de cliënt als mens, omwille van die mens - in het gedrang komt.
legitimatie van de psychotherapie, economiseren van de mensopvatting, DBC, cultuurfilosofische benadering van hulpverleningsrelatie
Het tijdschrift Persoonsgerichte experiëntiële Psychotherapie is het wetenschappelijke tijdschrift voor professionals in de GGZ in Nederland en Vlaanderen die werken vanuit of affiniteit hebben met het persoonsgerichte (client centered) referentiekader.
