Dit artikel is een persoonlijk relaas van mijn ervaringen als procesonderzoeker. Het is een
uitgebreide versie van een lezing die ik hield op het afscheidssymposium van Roelf Jan
Takens, een ‘compagnon de route’ in dit type onderzoek. Eerst beschrijf ik de frustrerende
aspecten van procesonderzoek in de psychotherapie, daarna de voldoeninggevende
aspecten. In een meer uitvoerig derde onderdeel breng ik een bloemlezing van ‘nietzo-
evidente bevindingen’: wat heb ik geleerd over de zijnswijze en interventies van de
therapeut? Wat over hetgeen cliënten als helpend en storend hebben ervaren? Hierbij
richt ik de aandacht op verschillen en gelijkenissen tussen therapeutische paradigma’s en
tussen cliënt- en therapeutbelevingen.
Het tijdschrift Persoonsgerichte experiëntiële Psychotherapie is het wetenschappelijke tijdschrift voor professionals in de GGZ in Nederland en Vlaanderen die werken vanuit of affiniteit hebben met het persoonsgerichte (client centered) referentiekader.
