Vanuit de persoonsgerichte mensvisie zijn we ervan overtuigd dat iedereen in staat is te groeien onder de juiste omstandigheden. Zo ook onze supervisanten. Binnen de opleidingssupervisie bestaat er een spanningsveld tussen enerzijds steunen en valideren en anderzijds confronteren en beoordelen. Hoe hanteren persoonsgerichte supervisoren dit spanningsveld? Dit onderzoek spitst zich toe op de vraag wat de ervaringen en belevingen zijn van persoonsgerichte supervisoren ten aanzien van het onvoldoende functioneren van een supervisant. Dit kwalitatieve onderzoek, bestaande uit de analyse van 17 diepte-interviews met persoonsgerichte supervisoren en met een hoofdopleider, laat zien dat het geven van een onvoldoende beoordeling relatief weinig voorkomt. De ervaren supervisoren hebben het echter bijna allemaal wel eens meegemaakt. Velen herinneren het zich als een onprettige en soms ook emotionele ervaring. Uit de resultaten komt naar voren dat dit wordt versterkt wanneer het oordeel van de supervisor door andere betrokken opleiders niet serieus wordt genomen. Dit artikel sluit af met een aantal aanbevelingen die zijn voortgekomen uit de interviews en uit relevante literatuur.
Het tijdschrift Persoonsgerichte experiëntiële Psychotherapie is het wetenschappelijke tijdschrift voor professionals in de GGZ in Nederland en Vlaanderen die werken vanuit of affiniteit hebben met het persoonsgerichte (client centered) referentiekader.
