Maaike Afschrift schreef in nummer 3 van vorig jaar het artikel ‘Stoppen met helpen en voluit voor de ontmoeting gaan’, een uitdagende titel. In dit nummer bouwt ze verder door op dit thema en legt uit waarom het voor de therapeut belangrijk is op een focussende manier in verbinding met zichzelf te staan. Vanuit het vormen van een felt sense over de cliënt ontstaat er iets nieuws wat het proces van de cliënt weer vooruit draagt. Stap voor stap maakt ze inzichtelijk wat we bedoelen als we zeggen dat de therapeut zijn eigen instrument is.
Heidi Deknudt beschrijft vanuit haar eigen ervaring met wandelcoaching hoe rijk en verrassend de interactie met datgene wat zich vanuit de natuur aan je voordoet kan zijn – als je je ervoor open stelt en daarin op de juiste manier begeleid wordt. Ze verkent het gebied van wandelcoaching en verbindt het met focusing.
Petra Deij raakt op een andere manier aan het thema van verbinding van de therapeut met zichzelf; in dit geval in de zin van goede zelfzorg bij het werken met (echt)paren die in hun relatie te maken hebben met ontrouw. Ook voor de therapeut is dit regelmatig een emotionele achtbaan. In haar bijdrage beschrijft ze hoe ze te werk gaat met deze groep cliënten.
In de rubriek ‘Onderzoek’ ditmaal een uitgebreide casus van een therapie met een vermijdende man en de verschillende lagen die achtereenvolgens aan bod komen. Nu eens geen outcome-onderzoek (hoe nodig en nuttig ook) maar een voor de klinische praktijk eigenlijk interessantere gevalsbeschrijving. In de column zet Marcel Gerrits Jans ons aan het denken over empathie; is het wel goed onze empathie alleen voor onze cliënt te reserveren? Hij reflecteert hierop aan de hand van recent verschenen boeken over de onwenselijkheid van empathie.
De VPeP en VVCPEC hielden een dag na elkaar hun jaarlijkse congres respectievelijk Novemberdag, een neerslag hiervan kunt u vinden bij de congresverslagen. Ook vindt u hier een verslag van het jaarlijkse terugkerende traumacongres van CELEVT.
In de boekbesprekingen aandacht voor de thema’s macht en afstand & nabijheid in de relatie tussen therapeut en cliënt. Verder de bespreking van een praktijkboek over het werken met kinderen en jongeren en een bespreking van het onlangs in vertaling verschenen handboek ‘Gestalttherapie in de klinische praktijk’.
Kortom, weer genoeg stof tot reflectie en verdieping.
Wies Verheul
Het tijdschrift Persoonsgerichte experiëntiële Psychotherapie is het wetenschappelijke tijdschrift voor professionals in de GGZ in Nederland en Vlaanderen die werken vanuit of affiniteit hebben met het persoonsgerichte (client centered) referentiekader.
