Dit artikel bespreekt hoe het concept ‘intercorporaliteit’ bijdraagt aan het begrip van de therapeutische ontmoeting. Het start met Husserls filosofie van embodiment, waarin het lichaam cruciaal is voor bewuste ervaringen. Vervolgens wordt intersubjectiviteit als de gedeelde ervaring van bewustzijn tussen subjecten behandeld. Merleau-Ponty’s nadruk op de centrale rol van het lichaam leidt tot het begrip intercorporaliteit, waarbij de verwevenheid tussen lichamen centraal staat. Het artikel bespreekt ook Gendlins filosofie en hoe intercorporaliteit een verrijking biedt voor het begrip van sociale cognitie, aanvullend op de theorie van de ‘theory of mind’. Door een gevalsbespreking wordt getoond hoe intercorporaliteit therapeutische ontmoetingen verdiept. We ervaren en herkennen een meerwaarde in de verschillende verweven lagen van de ontmoeting, startend van een herkennen van elkaars bestaan, via het delen en begrijpen van ervaringen en individuele verschillen, tot de mogelijke therapeutische implicaties.
fenomenologie, intercorporaliteit, Merleau-Ponty, Gendlin, embodiment
Het tijdschrift Persoonsgerichte experiëntiële Psychotherapie is het wetenschappelijke tijdschrift voor professionals in de GGZ in Nederland en Vlaanderen die werken vanuit of affiniteit hebben met het persoonsgerichte (client centered) referentiekader.