De in dit artikel voorgestelde methodiek is erop gericht de stagnatie in het contact die
vaak kenmerkend is voor een relatie tussen ouders en een kind met autisme op te heffen
en daarentegen verbinding te creëren. Gedurende het therapeutisch proces proberen we
de fundamentele eenzaamheid waarin zowel ouders als kind vaak vertoeven zoveel als
mogelijk te containen. Hierbij vertrekken we vanuit de premisse dat elk individu (met
of zonder autisme) recht heeft op ontwikkelingskansen in hechting, identiteitsopbouw
en verzet. Hierbij is de verwachting dat het creëren van verbinding betekenis heeft
voor zowel het kind als de ouder omdat de mentale ruimte bij beiden groter wordt en
gehechtheid, het ontwikkelen van zelfgevoel en het ervaren van een felt sense doorheen
de betekenis van contact meer kans krijgen. In dit artikel wordt dit geïllustreerd met een
casus waarbij een gezin gaandeweg terug in haar eigen krachten kon staan en vanuit de
gegroeide verbinding stapjes kon zetten in de richting van een gedeelde ervaring in een
gedeelde wereld.
Het tijdschrift Persoonsgerichte experiëntiële Psychotherapie is het wetenschappelijke tijdschrift voor professionals in de GGZ in Nederland en Vlaanderen die werken vanuit of affiniteit hebben met het persoonsgerichte (client centered) referentiekader.
