Hoewel empathie een belangrijke factor is voor de effectiviteit van psychotherapie,
reageren niet alle cliënten zonder meer positief op een empathische, validerende relatie.
De gehechtheidstheorie beschrijft hoe onveilige gehechtheid zich kan uiten in fragiele
beleving; emotionele ervaringen worden dan zeer heftig beleefd of kunnen maar kort
worden vastgehouden. Dit gezichtspunt bepaalt ons erbij dat empathie met beleid dient te
worden geuit, afhankelijk van wat de cliënt kan verdragen. In dit artikel beschrijven we
processignalen voor drie vormen van onveilige gehechtheid, mede geïnspireerd door de
narratieve variant van de emotiegerichte therapie (EFT). Voor deze gehechtheidsstijlen
beschrijven we specifieke mogelijkheden voor psychotherapeutische interventies. Een
dergelijke behoedzame, deels rationele benadering van innerlijke belevingen kan ertoe
bijdragen dat cliënten geleidelijk aan ervaren dat het veilig kan zijn om kwetsbaarheid
te beleven en te delen. Deze benaderingswijze wordt geïllustreerd met klinische vignetten.
empathie, onveilige gehechtheid, emotion-focused, narratieve benadering, affectregulatie
Het tijdschrift Persoonsgerichte experiëntiële Psychotherapie is het wetenschappelijke tijdschrift voor professionals in de GGZ in Nederland en Vlaanderen die werken vanuit of affiniteit hebben met het persoonsgerichte (client centered) referentiekader.
