Wekenlang was ik haar blijven vragen naar de pijn, naar de betekenis van de tranen die uit haar ogen kwamen en die ik zag als haar verdriet over wat haar was overkomen. Ze benoemde het verdriet over de slechtheid van de mensheid, over het verderf in de wereld, over het leed dat dieren werd aangedaan, maar niet haar persoonlijk verdriet. Ook sprak ze vaak over hoe de ene kant van haar niet in verbinding kwam met de andere: buiten de therapie om was ze een heel zakelijke en efficiënte dame. In de therapie veranderde ze in een tranendal, zelfs al op weg van de wachtkamer naar mijn bureau. Er was het stuk dat reddeloos verloren was en waarvoor het leven geen enkele zin meer had en het stuk dat sterk was, alles kon dragen en maar door ging. Er leek geen enkele brug tussen de twee stukken te bestaan. De twee hadden niets met elkaar te maken. ...
Het tijdschrift Persoonsgerichte experiëntiële Psychotherapie is het wetenschappelijke tijdschrift voor professionals in de GGZ in Nederland en Vlaanderen die werken vanuit of affiniteit hebben met het persoonsgerichte (client centered) referentiekader.
