Recente onderzoeksbevindingen uit aangrenzende disciplines, zoals onder andere neurowetenschappen, (epi)genetica en neuro-endocriene-immunologie, geven ons meer zicht op hoe lichaam en brein met elkaar communiceren. Deze laten zien dat als we stilstaan bij hoe onze ervaringen tot stand komen, we beter kunnen denken in termen van complexe zelf-organiserende systemen van gen én omgeving, brein én lichaam. Dit artikel begint met een vereenvoudigd weergegeven overzicht van de belangrijkste onderzoeksbevindingen op het gebied van neuroplasticiteit. De nervus vagus lijkt hierin een belangrijke rol te spelen. Enerzijds vanwege de betrokkenheid bij regulatie van stress (hart-brein-as), anderzijds in de communicatie met de ingewanden (darm-brein-as). Ik eindig dit artikel met een aantal aandachtspunten bij de implementatie van deze nieuwe onderzoeksbevindingen in de behandeling van mensen met een geschiedenis van vroegkinderlijke chronische traumatisering waarbij de nervus vagus op zijn eigen specifieke wijze (polyvagaaltheorie) een belangrijke rol speelt.
vroegkinderlijke chronische traumatisering, neurowetenschappen, neuroplasticiteit, nervus vagus, polyvagaaltheorie
Het tijdschrift Persoonsgerichte experiëntiële Psychotherapie is het wetenschappelijke tijdschrift voor professionals in de GGZ in Nederland en Vlaanderen die werken vanuit of affiniteit hebben met het persoonsgerichte (client centered) referentiekader.
