De capaciteit om de ander te zien als een actor met intenties is niet alleen afhankelijk van onze mentale/linguistische mogelijkheden, maar is ook diep geworteld in het relationele karakter van onze interacties met de wereld. Een impliciete, prereflexieve vorm van begrip van de ander is gebaseerd op een sterk gevoel van identiteit dat ons aan hem bindt. Wij delen met onze soortgenoten een veelvoud aan gemoedstoestanden, sensaties, en emoties. Via een nieuw concept, het gedeelde veelvoud van intersubjectiviteit kunnen wij de ander herkennen als identitiek aan onszelf, waardoor intersubjectieve communicatie en het toeschrijven van intentionaliteit mogelijk wordt.
Aan het gedeelde veelvoud van intersubjectiviteit ligt een neurale structuur ten grondslag, die er voor zorgt dat dezelfde neurale patronen actief zijn bij het observeren van een actie, sensatie of emotie, als bij de uitvoering of aanwezigheid ervan. Verantwoordelijk voor de neurale imitatie van deze patronen zijn spiegelneuronen (Gallese). Dit mechanisme is mogelijk een basaal organisatorisch principe dat onze rijke en gevarieerde intersubjectieve ervaringen mogelijk maakt. Tevens kan het bijdragen aan ons begrip ten aanzien van belangrijke psychische aandoeningen als schizofrenie.
spiegelneuronen, intersubjectiviteit, neurobiologische wortels van empathie
Het tijdschrift Persoonsgerichte experiëntiële Psychotherapie is het wetenschappelijke tijdschrift voor professionals in de GGZ in Nederland en Vlaanderen die werken vanuit of affiniteit hebben met het persoonsgerichte (client centered) referentiekader.
