Empathie II – Revised. Over goede en slechte empathie

In zijn laatste column weet mijn collega- columnist Marcel Gerrits Jans mijn aandacht te vangen door zijn interpretatie van het pleidooi van Paul Bloom en Ignaas Devisch tégen empathie, dat ik vervolgens wat nader ben gaan bestuderen. Op het eerste zicht verbaas ik me over het contrast tussen de lading en de vrij evidente inhoud. Much ado about nothing...? Geen weldenkend mens, lijkt me, kan het er oneens over zijn dat de mate van empathie niet dé maatstaf kan zijn voor de maatschappelijke herverdeling van middelen. Als we, als maatschappij, enkel financiële steun zouden verlenen aan gebeurtenissen die met de meeste empathie gaan lopen, dan zou vaak die ene particuliere gebeurtenis voorgaan op meer continue processen. Bloom geeft het voorbeeld van die ene schietpartij in een naburige school ten aanzien van de immense stroom van slachto...