De Junidag van VVCEPC ging dit jaar over een zeer evident gegeven – zo evident dat we geneigd zijn het te vergeten – namelijk dat je je als psychotherapeut of counselor steeds in de wereld bevindt. Psychotherapie is immers niet iets dat in een achterkamertje gebeurt en verder los staat van de rest van de maatschappij, maar is diep verweven in het maatschappelijk weefsel. Cliëntgerichte psychotherapeuten focussen zich graag (en goed) op de persoon voor zich, het hier-en-nu van het therapeutische contact en de individuele belevingswereld van hun cliënten, maar riskeren zo soms onvoldoende stil te staan bij de impact van collectieve processen en de paradoxale rol die we hierin spelen. Aan de hand van een aantal bedenkingen en vragen wil ik onszelf – mezelf incluis – aanporren om zich hier meer rekenschap van te geven.
The tPeP (Journal Person-centered experiential Psychotherapy) is the scientific journal for Dutch and Flemish psychotherapists, psychologists, and psychiatrists, that work from, or are interested in a client-centered perspective.
