Er wordt van psychotherapie verwacht dat ze ‘weten-schappelijk’ verantwoord is en
dat psychotherapeuten op zijn minst ‘des-kundig’ zijn. Op zich is dit toe te juichen,
maar psychotherapie die zich beperkt tot dit ‘weten’ en ‘kunnen’, schiet tekort. Zowel
ons persoonlijk weten als ons professioneel weten is gebaseerd op een constructie van de
werkelijkheid. De realiteit is echter ruimer dan wij kunnen kennen. Vaak verschijnen er
dan ook barsten in onze voorstelling van de werkelijkheid: cliënten komen aankloppen
met klachten als ‘het niet meer weten’ of ‘het niet meer aankunnen’. In dit artikel wordt
het therapeutische niet-weten en het niet-kunnen geëxploreerd. Verandering komt
immers vaak uit ‘onverwachte’ hoek: het nieuwe komt niet uit de structuur, maar uit de
on-kenbare chaos. Naast de wetenschap en de opgebouwde deskundigheid dient de therapeut
dan ook het niet-weten en niet-kunnen te cultiveren, om welwillend met de cliënt het
leven aan te gaan.
Het tijdschrift Persoonsgerichte experiëntiële Psychotherapie is het wetenschappelijke tijdschrift voor professionals in de GGZ in Nederland en Vlaanderen die werken vanuit of affiniteit hebben met het persoonsgerichte (client centered) referentiekader.