Issue 4 2017

Het is altijd weer fijn als in een nummer, vlak voordat de kopij de deur uit gaat, in elkaar valt. Dit keer met op de valreep een congresverslag van de hand van Heidi Deknudt over sensorimotor psychotherapie naar aanleiding van de vertaling het boek van Pat Ogden en Janina Fisher dat onlangs is verschenen, een vuistdik boek dat verderop in dit nummer besproken wordt door Renate Geuzinge.
Het belang van opgeslagen ervaringen en emoties die nog niet talig zijn is groot bij vroegkinderlijk trauma. Werken met en vanuit het lichaam is aangewezen, met name voor deze groep. Een waardevolle aanvulling die mooi wordt onderbouwd en uitgewerkt.

We openen dit nummer met een beschouwing van Annemarie Snijder en haar collega’s over de plek die de zelfonthulling van de therapeut in mag nemen om optimaal ten dienste te staan van het therapeutische proces. Een zekere mate van zelfonthulling heeft altijd al een plek gehad in ons gedachtegoed, de auteurs gaan er verder op in en verkennen ook andere opvattingen over zelfonthulling.

Vervolgens geven we het woord aan Nini de Graaff, in Nederland een bekende naam, maar in Vlaanderen waarschijnlijk veel minder. Zij heeft een schat aan ervaring als opleider en psychotherapeut en vertolkt een open visie op ons vakgebied.

Met een scherp observatievermogen en een goed gevoel voor de mogelijke betekenissen van non-verbaal gedrag en lichaamstaal voert Evi Van Mierlo een aantal cliënten ten tonele. Ze registreerde hoe verschillend cliënten omgaan met de doos tissues op tafel en thematiseerde dit.

In de rubriek ‘Onderzoek’ ditmaal een bijdrage vanuit het procesonderzoek dat voortborduurt op het sequentiële model voor emotionele verandering van Pascual-Leone waar we in nummer 2 van dit jaar aandacht aan besteedden.

Naast de gebruikelijke column van Hilde Libbrecht in dit nummer een gastcolumn van Ilse Goossens, een spontane inzending. We wilden hier zeker plaats voor inruimen. Met toevalligerwijs eenzelfde thematiek, de vrees iets te verliezen wat van waarde is in een tijd van voortschrijdende rationalisering van ons vak. Kennelijk niet helemaal toevallig, het is een thema dat leeft en ook in Vlaanderen actueel is.

Van de boekbesprekingen heb ik stuk voor stuk genoten; ik zou ze niet versmaden!

Wies Verheul