We openen dit nummer met een artikel van Hilde Libbrecht over de identiteit van onze therapierichting. Aan de hand van haar eigen ontwikkeling als therapeute belicht ze de veranderingen in de persoonsgerichte therapie gedurende de laatste decennia. Vervolgens staat ze stil bij enkele factoren die een rol gespeeld hebben bij het ontstaan van de hedendaagse dominante ideologie en stelt ze de vraag hoe het persoonsgerichte paradigma in deze tijdsgeest zijn eigenheid kan bewaren. Alhoewel ze met haar redenering voortbouwt op eerdere discussies die bij ons en internationaal gevoerd werden, hebben we – na wat overwegingen – besloten om het als artikel en niet als forumbijdrage te publiceren. We hopen dat dit de lezers die geprikkeld raken door haar redenering niet weerhoudt om hun eigen gedachten hieromtrent neer te schrijven en op te sturen.
In een tweede artikel staat Stefaan Decroos stil bij de complexe en tegenovergestelde gevoelens van hoop en hopeloosheid. Alhoewel we de eerste meestal als positief en de tweede als negatief ervaren, toont hij aan, met behulp van het conceptuele kader van de emotion-focused therapie, dat deze ons allebei vooruit kunnen helpen of juist blokkeren. Hij beschrijft tevens een aantal mogelijkheden waarop we bij onze cliënten het omzetten van hoop of hopeloosheid in beslissingen en handelingen kunnen faciliteiten.
Kaatje Vandevelde gaat verder op de insteek van emotion-focused therapie maar dan toegepast op de rol van kwaadheid bij het verwerken van complex trauma. Ze geeft een mooie illustratie van hoe het differentiëren tussen verschillende soorten van kwaadheid een leidraad kan bieden in het omgaan met deze emotie in de therapie van mensen met traumatische ervaringen.
Het internationale tijdschrift Person-Centered and Experiential Psychotherapies heeft het laatste nummer van vorig jaar helemaal gewijd aan een onderzoek van Germain Lietaer en Monica Gundrum over de interventiestijl van Rogers tijdens zijn carrière. We vonden het belangrijk om dit bijzondere onderzoek voor onze lezers samen te vatten en op deze manier ook in het Nederlands beschikbaar te maken.
In haar column gaat Hilde Libbrecht verder in op de column van Marcel Gerrits Jans uit ons vorige nummer over angst voor hedendaagse fenomenen. Ze staat stil bij haar eigen angst niet zozeer voor het ouder worden zelf als wel voor het ouder worden in de ogen van de ander.
Eind augustus vond in Glasgow het derde congres van de ‘International Society for Emotion Fo- cused Therapy’ plaats. Stefaan Decroos, Gina Devos en Thijs Vanhie geven een uitgebreid verslag van deze boeiende bijeenkomst van de EFT-gemeenschap, die duidelijk aan het bloeien is.
Drie dagen voor onze deadline vond de studiedag van de Vlaamse Vereniging van Klinisch Psychologen en QIT-online plaats. Wies Verheul brengt u al een overzicht over de besproken mogelijkheden, en voor- en nadelen van e-health in de geestelijke gezondheidszorg.
U krijgt ook nog twee boekbesprekingen te lezen. Een boek van Manu Bazzano, ‘Re-visioning Person-Centred Therapy’ – dat als thema aansluit bij het artikel van Hilde Libbrecht – wordt besproken door Gina Devos.
Daarnaast kunt u lezen over hoe het schrijven van levensverhalen aangewend kan worden in de geestelijke gezondheidszorg. Maud Schaepkens bespreekt het boek van Susanne Kruys waarin deze stelling geïllustreerd wordt met interviews over het leven van enkele bekende mensen uit onze sector.
Tot slot wil ik uit naam van de redactie en al onze lezers Wies Verheul bedanken voor haar jarenlange inzet als hoofdredacteur van ons tijdschrift. Wies heeft de redactie bijna acht jaar met zachte maar zekere handen geleid. Ze heeft belangrijke inhoudelijke en formele veranderingen doorgevoerd en ervoor gezorgd dat we als redactie in een fijne sfeer op een constructieve manier konden samenwerken. Wies, erg bedankt!
Árpi Süle