Nummer 2 2024

De lente is in het land. De wereld ontwaakt uit zijn winterslaap. De bomen staan in bloei, het licht overwint de duisternis, de zon verwarmt de aarde en de lucht is gevuld met verlangen ... Verlangen ... naar meer, naar nieuw leven, groei, uitdagingen en verleidingen. Met het besef van onze nietigheid ten opzichte van deze onweerstaanbare krachten van de natuur willen we u ook tot groei inspireren, uit- dagen en verleiden met een aantal mooie bijdragen over onze therapierichting.

We beginnen met twee praktijkbijdragen. Juliette Becking en Renate Geuzinge beschrijven de meest expliciete existentiële taak in emotion-focused therapy, het hercreëren van betekenis. Deze is aan de orde als het emotionele verwerkingsproces van een schokkende ervaring blokkeert omdat een gekoesterde basisovertuiging van de cliënt over het leven aan duigen ligt als gevolg van die ingrijpende ervaring.

Cliënten komen vaak in therapie omwille van allerlei ervaringen die ze in hun leven meegemaakt hebben en willen verwerken. Maar wat als een cliënt bepaalde dingen – zoals troost, liefde en erkenning – juist niet meegemaakt heeft? Pieter-Paul Maebe herwerkte voor ons zijn specialisatieverslag waarin hij een dergelijk therapieproces beschrijft.

Gina Devos vat een onderzoek van Jan Reidar Stiegler en zijn collegae samen, een Noorse therapeut en onderzoeker die u in het laatste nummer van vorig jaar via een interview hebt leren kennen. In deze studie werd de vraag gesteld of het werken met de tweestoelendialoog effectiever is in het in proces brengen van emoties dan het werken met de rogeriaanse grondhoudingen.

Na onze oproep in de VPeP-nieuwsbrief krijgt u nu ook van de Nederlandse kant twee columns te lezen. Onze vaste columnist, Marcel Gerrits Jans, staat stil bij ontwikkelingen in de hedendaagse maatschappij die voor therapeuten uitdagingen kunnen vormen in de ontmoeting met hun cliënten. Ineke Scholten, als gastcolumnist, vertrekt vanuit een concrete ervaring als relatietherapeut en bezint zich over het belang van niet-weten, van procesvertrouwen en van af en toe op onze handen kunnen zitten als therapeuten.

Een congres waar Heidi Deknudt ons elk jaar verslag van doet heeft eind vorig jaar zijn jubileum gevierd. Het tiende CELEVT-congres (Centrum Late Effecten Vroegkinderlijke chronische Traumatisering) ging – naast het vieren – over verschillende aspecten van veerkracht.
De evolutie van motiverende gespreksvoering als een persoonsgerichte benadering werd belicht door Bill Miller in een webinar dat door de VPeP georganiseerd werd; een verslag krijgt u van Árpi Süle.
Geïnspireerd door de energie en bevlogenheid van de deelnemers beschrijft Wies Verheul haar indrukken bij een symposium van het Kwalitatief Onderzoekscollectief GGZ.

De American Psychological Association is bezig met het uitbrengen van een reeks boeken over de doelbewuste training (deliberate practice) van verschillende therapieën. De bedoeling is om de therapeutische vaardigheden van deze therapiemethoden te helpen aanleren en op deze manier de brug te slaan tussen theorie en praktijk. In dit nummer worden er twee van deze boeken besproken. Patric Esters en Nettie van der Luit recenseren het boek over emotion-focused therapy dat Rhonda Goldman schreef en het allereerste boek vormde in deze reeks. Aansluitend op het webinar van de VPeP bespreekt Árpi Süle het ‘deliberate practice’- boek over motiverende gespreksvoering.

De titel van het nieuwe boek van Peter Rober is ‘Gezinstherapeut zijn’. Heidi Deknudt beschrijft welke indrukken dat op haar als cliëntgerichte therapeute maakte.
Frans Depestele heeft vorig jaar zijn denkspoor voortgezet over de verhouding van psychotherapie en fysieke ziekte. Zijn nieuwe boek hierover wordt – net zoals het vorige – helder besproken door Gerke Verthriest.
Ten laatste – om dit lentenummer op een ludieke manier te eindigen – een boek over dinosaurus-therapie dat gerecenseerd werd door Renate Geuzinge.

We hopen met dit veelkleurige lenteboeket van bijdragen veel leesplezier, nieuwe inzichten en ideeën voor de praktijk te schenken aan onze lezers.
Árpi Süle
hoofdredacteur